Examenstress? Je bent jezelf niet meer…
Eindelijk is het dan zover! Je hebt je puppy in huis! Wat een schatje, je loopt over van verliefdheid en wil je schatje aan iedereen laten zien. Hoe mooi ‘ie wel niet is, en hoe snel ‘ie leert! Dus dan zoek je een hondenschool of -club in de buurt en schrijft in voor de puppycursus. Je komt in een cursusgroep en krijgt een bepaald aantal lessen. En op het einde van de cursus is er dan een examen. Dat levert nogal wat examenstress op.
Dat is het moment dat mijn haren overeind gaan staan. Ik maak voor het gemak -onze mensenhersens vatten het dan ietsje makkelijker- altijd vergelijk met een kind. Stel, je kind is toe aan de kleuterschool. Twee jaar en 6 maanden, dan is je kleintje welkom. Jij als ouder vindt het spannend, je kleuter net zo! Nou wordt er juist bij die kleuterschool een examen afgenomen. Afhankelijk daarvan mag je kindje door naar de volgende klas. Dat levert voor het kind en de ouders enorme examenstress op. Gevolg van een examen is dat je kind kan dus zakken voor de kleuterschool!
Volgens mij behoeft het geen uitleg hoe bizar zo’n systeem zou zijn.
Nou, in Nederland is het bij alle hondenscholen en kinologenclubs zo geregeld! Ze zeggen wel dat ze positief trainen, maar door de examenstress kan je hondje zakken voor de puppycursus. Dat is dan ‘de beloning’ die jij en je hondje krijgen omdat je al de lessen je stinkende best gedaan hebt er het beste van te maken. Door een examen af te nemen probeert men te toetsen hoe je de lesstof hebt verwerkt, maar het effect is dat je kunt zakken voor de kleuterschool.
En dan? Wat doen we dan met die kleine lieverd? Aan de straat zetten? De cursus domweg nog een keer volgen? In een nieuwe groep met veel jongere hondjes, andere mensen, andere trainer? Weg uit je comfortzȏne? Weg cursusgeld. Marktplaats? Je mag immers niet door naar de volgende cursus als je gezakt bent. Wat een ellende!
In mijn beleving wordt je op die manier afgerekend omdat je niet voldoet. “… Slow heeft niet voldoende punten mevrouw.. Zo zijn de regels nou eenmaal…”. Schofferen noem ik dat voor alle moeite die je hebt gedaan. Nog afgezien van het feit dat elk baasje en hondje hun eigen leertempo hebben.
Daarom zijn er geen examens bij Hondenschool Limburg. Waar je ook op je leercurve zit, je stroom altijd door naar de volgende cursus! Zowel het baasje als de docent lopen dan in de volgende cursus een pas of wat harder om het achterstandje in te lopen. Zo groei je samen met je eigen groepje door naar een hoger niveau. De een ietsje sneller dan de ander, en op een later tijdstip is dat vast weer andersom! Zo respecteer je ieders investering om het hondje op te voeden.
Godfried Dols
de Hondentolk ©
18-7-2015
